غم فراق تو دل را اگرچه سنگین است
فدای آن غم تلخت, چقدر شیرین است!
اگر چه نیست جفا، کار تو, نمی‌دانم
چرا مرام تو در ذره پروری این است؟
دلم ز دوری‌ات ای گل به سینه‌ام پژمرد
نوای بلبل طبعم ز غصه غمگین است
بیا بیا که ز یمن تو باغ می‌خندد
در انتظار رُخت, بی‌قرار نسرین است
بیا بیا که حضورت به گلشن دل‌ها
برای زخم گل داغدیده تسکین است
گل ظهور تو کی برگ و بار خواهد داد؟
در انتظار فرج خوشه‌های پروین است
بیا که فتنه به آفاق می‌کند بیداد
ببین که باد مخالف به پرچم دین است
همیشه منتظرت روی جاده می‌مانم
نگاه باور دل امتداد پرچین است

شاعر : کاظم جیرودی

قرار سینه ی زهرا بیا قرار علی

ببین خزان شده از کینه ها بهار علی

تویی که منتقم یاس پرپری آقا

هنوز مانده به راهت نگاه تار علی

به ناله های دل فاطمه بیا مولا

که گیرد از تو تسلی غم تبار علی

به جان مادر پهلو شکسته ات برگرد

که سخت می گذر بی تو انتظار علی

میان آتش خانه تو را صدا می زد

غریب و خسته و چشم انتظار، یار علی

چه وحشیانه به خانه هجوم آوردند

میان کوچه شکستند ذوالفقار علی

فدای شال سیاهت چقدر غم داری

برای محسن شش ماهه یادگار علی

شب زیارتی اباعبدالله(ع)

شب‌جمعه‌است‌هوای‌کرمت‌کرده‌دلم
هوس آن حرم محترمت کرده دلم

چه شود بر من آلوده نگاهی آقا
بعدازآن‌گریه‌به‌صاحب‌علمت‌کرده‌دلم

شب‌جمعه‌است‌حرم‌مادرتان‌آمده‌است
قصد قربت به هوای حرمت کرده دلم

علقمه یک طرف وقبر شریفت یکسو
گریه از دیده ز اندوه وغمت کرده دلم

در بلا گرچه بلی گفته‌ای اما منهم
جان شیرین بفدای قدمت کرده دلم

شاعر:​​​​​​​مرتضی محمودپور

بیا که تا تو نیایی، بهار، بی معناست
خوشیِ مردمِ این روزگار، بی معناست
.
تَبِ فراق تو بیچاره کرده دنیا را
بدونِ تو به دلِ ما قرار، بی معناست
.
تحمُّل غمِ هجران تو عجب سخت است
به زیر تیغِ توایم و فرار، بی معناست
.
مُحبّتِ تو نباشد عُبودیَّت هم نیست
و زنده داریِ شبهای تار، بی معناست
.
ولایتِ تو به شیعه حیات بخشیده
نفس کشیدنِ با اختیار، بی معناست
.
همه ارادت ما را به سُخره می گیرند!
برایشان، سخن از کوی یار بی معناست
.
بیا که خَلق بدانند صاحبی داریم
زنند طعنه که؛ این انتظار بی معناست!
.
خرابکاری ما را بیا و جُبران کن
که هرچه توبه کنم بی شُمار، بی معناست
.
تو صبحِ آمدنت "یا علی" به لب داری
که فتح کردنِ بی ذوالفقار، بی معناست
.
هر آنکه عبدِ علی نیست، مُنکرِ حَقّ است
وَ سَجده اش سوی پروردگار، بی معناست
.
نجف نگین زمین نه، که زینتِ عرش است
بدونِ خاکِ نجف، هر دیار بی معناست
.
"فَمَن یَمُت یَرَنی" چِشمه ی امیدِ دل است
علی نیاید اگر، احتِضار بی معناست
. 
به سینه نیست غمی جز غمِ حسینِ شهید
که اشک جُز به عزای نگار، بی معناست

شاعر: 
رضا رسول زاده

من آدمی به جمالت نه دیدم و نه شنیدم
اگر گلی به حقیقت عجین آب حیاتی

اللهم فی فرجه مولانا یا صاحب الزمان

سعدی

حسن شدی که کریمان فقط دوتا باشند
دوتا کریم در عالم برای ما باشند

حسن شدی که اگر از بقیع برگشتند
کبوتران همه راهی سامرا باشند

دلیل خوشه ی انگور عسکری این است
که تاک ها ننشینند روی پا باشند

حسن شدی که میان مُضیف چشمانت
تمام  شهر به عشق شما گدا باشند

حسن  شدی که به هنگام بردن نامت
بقیع آمده ها یاد مجتبی باشند

حسن شدی که شبیه بقیع ،خُدامت؛
به دور قبر تو ذراتِ در هوا باشند

حسن شدی که غریبی غریب تر باشد
که زائران تو در بین کوچه ها باشند

حسن شدی که غریبی به اوج خود برسد
که خادمان تو در شهر کربلا باشند

🔸شاعر:
#مهدی_رحیمی
 

سودش فراوان ست و خیرش نیز بسیار است

آنکه تو را با قیمت جانش خریدار است

یاد من و دربدری های دلم باشید

پروانه ای دیدید اگر تا صبح بیدار است

معشوق زیر منت عاشق نخواهد بود

صدبار قربانش شوم بازم طلبکار است

مناجات امام زمان  امام زمان 

بهار می رسد اما نمی رسی از راه
بهار حضرت زهرا نمی رسی از راه...
غبار فاصله ها جاده را مکدّر کرد
طراوت دل دریا نمی رسی از راه؟
شب است وشیون وشور وشراروصد شکوه
سپیده ی شب یلدا نمی رسی از راه؟
امید آخر دنیا،طبیب زخم فراق
سوار غمزده،آقا نمیرسی از راه؟
بهانه ی دلِ تنگِ غروبِ هر جمعه
بهار اصلیِ دنیا، نمیرسی از راه؟
بدون تو چه بهاری چه عید نوروزی!
عزاست بی تو جهان تا... نمیرسی ازراه
🔸شاعر:
#محمد_کابلی

یک گل نصیبم از دو لب غنچه فام کن 
یا پاسخ سلام بگو یا سلام کن 
ای آفتاب خانه حیدر مکن غروب 
این سایه را تو بر سرمن مستدام کن